Vanessa

‘Toen ik vorig jaar in Suriname mijn vader na 13 jaar weer zag, schrok ik ervan te zien hoe oud en hulpbehoevend hij was geworden. Dit bezoek heeft mijn leven veranderd. Mijn wens om in de Zorg te werken was door ons weerzien in een stroomversnelling geraakt´. Zo begon ik mijn motivatiebrief voor een leerwerkplek. Deze trap op het gaspedaal was nodig, voor mijn gevoel had ik te lang op de rem gestaan.

‘Iets met mensen’, lekker vaag…

Vanaf mijn puberteit benijdde ik mijn leeftijdgenoten die al wisten wat ze wilden worden. Ik wist het zelf niet zo goed. ‘Iets’ met mensen in ieder geval. Lekker vaag. Een opleiding op het gebied van communicatie en het klantgericht werken vanachter een computer bracht me niet waar ik wilde zijn. Verdorie, wat mis ik toch? Het werd tijd voor een grondig onderzoek naar mezelf. De holistische massageopleiding die ik heb gedaan kwam al meer in de richting van dat ‘iets’. Het voelde als een verademing om te werken met mijn handen, en tegelijkertijd iets te kunnen betekenen voor degene die op de tafel lag. Opeens kwam de vraag ‘zou de Zorg wat voor mij zijn?’ bij me op.
Op eigen initiatief mocht ik een dag meelopen op de psychogeriatrische (PG-) afdeling van een ouderenzorgorganisatie. Op de vraag van een van de verzorgenden of dit werk wat voor mij zou zijn, was het antwoord: ja. Echter, durfde ik op dat moment de stap naar een totaal nieuwe carrière niet te zetten. Terug naar het oude en vertrouwde, werken op een klantenservice. Na bijna een jaar ongelukkig zijn, zei ik resoluut: dit nooit meer!

Wezenlijk contact maken met een ander, dat wil ik!

Toen kwam die reis naar Suriname. Terug naar mijn roots, terug bij mezelf. Als vanzelf werd dat ‘iets’ concreter. De wens om wezenlijk contact met een ander te maken, mensen te ondersteunen die zelf niet meer kunnen, het zorgen voor, dat wilde ik! Maar hoe krijg ik dit voor elkaar? Ik besloot eerst te gaan poetsen bij lieve, veelal oude mensen via de thuiszorg. Stap één was gezet. En precies op het juiste moment zag ik een vacature voor een zij-instroomtraject voorbij komen, waarbij ik kon gaan werken en leren. Ik verstuurde mijn motivatiebrief en was zo blij toen ik werd uitgenodigd voor de speeddate. Vanaf dat moment ging alles heel snel: binnen enkele weken was het contract getekend. Ik ben inmiddels bijna een maand aan de slag op de afdeling Somatiek bij Kalorama, een ouderenzorg-organisatie in Nijmegen. ‘Je hebt nog nooit zo gestraald na een werkdag’, merkt mijn vriend telkens weer op. Zo voelt het ook!

Vanessa (46) neemt als een van de 52 zij-instromers sinds juni 2018 deel aan de leerlingenpoule. In 2 jaar wordt zij bij het Astrum College opgeleid als Verzorgende IG (niveau 3) én Maatschappelijke Zorg (niveau 3) en gaat direct bij een werkgever aan de slag. De leerlingenpoule is een initiatief van 8 werkgevers in Zorg en Welzijn in Gelderland en WZW.

Terug naar overzicht